Informacje o Zgromadzeniu
Towarzystwo Boskiego Zbawiciela jest międzynarodowym Zgromadzeniem Księży Zakonnych, które wraz ze wspólnotami, Sióstr Zakonnych (Salwatorianki)
oraz Wspópracowników świeckich, tworzy Rodzinę Salwatoriańską.
Zostało ono założone
przez Sługę Bożego Ks. Franciszka Marię od Krzyża Jordana w roku 1881 w Rzymie. W Regule z 1882 r.
Ks. Jordan tak opisuje cele Zgromadzenia.
"Celem Towarzystwa jest głoszenie, obrona i umacnianie wiary katolickiej gdziekolwiek Boża Opatrzność nas skieruje"
Pociągnięci tą ideą Salwatorianie głoszą Ewangelię Chrystusową na wszystkich kontynentach świata. Czynią to poprzez działalność misyjną, duszpasterską, formacyjną, powołaniową, naukową, głosząc rekolekcje, prowadząc działalność wydawniczą poprzez druk, internet i inne środki masowego przekazu. Wszędzie pragną głosić Jezusa Chrystusa jedynego Zbawiciela świata, posłuszni zawołaniu Założyciela:
"Dopóki żyje na świecie choćby jeden tylko człowiek, który nie zna i nie kocha Chrystusa, nie wolno Ci spocząć"
Dom Macierzysty Zgromadzenia, zwany Generalatem, znajduje się w Rzymie przy Via della Conciliazione 51. Obecnie Salwatorianie apostołują w 34 krajach świata. W Polsce Salwatorianie pracują od roku 1900, kiedy to została ufundowana pierwsza wspólnota w Trzebini koło Krakowa. W Stanach Zjednoczonych polscy Salwatorianie pracują od lat trzydziestych XX w. Głównymi centrami ich pracy są wspólnoty w Merrillville IN, w Veronie NJ, w Teksasie a ostatnio na Florydzie.
Historia klasztoru
W czerwcu 1964 roku na spotkaniu dwóch wspólnot , z Gary Indiana i Kinnelon, większością
głosów, salwatorianie zdecydowali o przyjęciu do archidiecezji w Newark.
Salwatorianie otrzymali propozycje
nabycia posesji przy ulicy Crestmont Rd numer 23 w Veronie. Posesja położona jest na terenie dwóch miast:
Montclair i Verony. Do nowo nabytego domu w Veronie nie można się jednak było wprowadzić. Dom zbudowano i
urządzono według potrzeb życia rodzinnego musiał przejść konieczne remonty i adaptacje. Dlatego
wprowadzenie się do Verony mogło nastąpić z końcem września 1964 roku. W czasie nadchodzącej
zimy 1964/65 dokończono remonty, urządzono kaplicę, wraz z pełnym wystrojem podarowanym przez księdza
proboszcza Teodora Gajewskiego z Plainfield, NJ. W dniu 22 kwietnia arcybiskup na piśmie udzielił ojcom
salwatorianom pozwolenia na osiedlenie się w Veronie oraz na otwarcie kaplicy. Trzydziestego kwietnia osobiście
dokonał poświęcenia domu i kaplicy.
Rozbudowa klasztoru
Rosnące zainteresowanie spowodowało konieczność rozbudowy domu. W marcu 1986 zapadła decyzja o rozbudowie domu. Budowę rozpoczęto z końcem sierpnia 1987 roku. Budowa trwała do końca 1989 roku.
