Założyciel Zgromadzenia Salwatorianów -

Bazylika św. Jana na Lateranie w Rzymie we Włoszech była miejscem beatyfikacji Założyciela Salwatorianów, Błogosławionego Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana. Uroczystość odbyła się 15 maja 2021 r. Bł. Droga Jordana do beatyfikacji rozpoczęła się w 1942 r., kiedy dokumentacja jego życia i twórczości została przesłana do Watykanu do przeglądu. Po ks. Jordanowi nadano tytuł „Sługi Bożego”, salwatorianie pomogli szerzyć jego opinię świętości wśród coraz większej liczby ludzi na całym świecie. W 2011 roku papież Benedykt XVI oficjalnie ogłosił, że bł. Jordan „żył świętym życiem”, uznał „bohaterstwo swoich cnót” i ogłosił go „Czcigodnym”. Potrzebne były kolejne kroki – świadectwo i potwierdzenie cudu – zanim bł. Jordan mógłby zostać dopuszczony do beatyfikacji. 19 czerwca 2020 roku papież Franciszek stwierdził autentyczność cudu za wstawiennictwem bł. Jordana.

Cud

W 2014 roku lekarze specjaliści poinformowali młode małżeństwo z Brazylii, że ich nienarodzone dziecko cierpi na nieuleczalną chorobę kości – dysplazję szkieletową. Małżeństwo, które było świeckimi salwatorianami, zaprosiło innych członków Rodziny Salwatoriańskiej do wspólnej modlitwy za wstawiennictwem ks. Franciszka Jordana. 8 września 2014 r. – Święto Narodzin Matki Najświętszej i rocznica śmierci bł. Śmierć Jordana – ich córka urodziła się całkowicie zdrowa. Po sprawdzeniu wszystkich wymogów kanonicznych papież Franciszek ogłosił cudowne uzdrowienie dokonane przez Boga za pośrednictwem bł. wstawiennictwo Jordana. Ten oficjalny dekret był ostatnim krokiem na jego drodze do beatyfikacji.

Historia Salwatorianów

Jan Chrzciciel Jordan urodził się 16 czerwca 1848 roku w Gurtweil w Niemczech, małym miasteczku w Schwarzwaldzie. Jako robotnik i malarz-dekorator podróżował po swojej ojczyźnie. Podczas podróży przekonał się, jak ograniczenia rządowe – znane jako „Kulturkampf” – zniechęcają katolików do praktykowania wiary. To jednak tylko wzmocniło wiarę Jordana i 21 lipca 1878 roku przyjął święcenia kapłańskie we Fryburgu w Niemczech. Ks. Jordan rozważał, jak zaradzić rosnącej pustce duchowej i religijnej. We wrześniu 1880 roku spotkał się z papieżem Leonem XIII i przedstawił mu swoją wizję założenia stowarzyszenia poświęconego nauczaniu wiary. Wizja ks. Jordana była śmiała jak na tamte czasy: mężczyźni i kobiety, zakonnicy i świeccy, pracujący razem jak równi sobie, aby nieść Ewangelię Zbawiciela wszystkim ludziom na całym świecie. Papież udzielił Jordanowi błogosławieństwa i 8 grudnia 1881 roku o. Jordan wraz z dwoma innymi osobami złożył prywatne śluby jako członkowie Apostolskiego Towarzystwa Nauczania. Ostatecznie dołączyła do nich Teresa von Wülleweber. Wraz z o. Jordanem współzałożyła Zgromadzenie Sióstr Boskiego Zbawiciela i przez 19 lat przewodziła mu jako Matka Maria od Apostołów. Pierwsi salwatorianie świeccy złożyli swoje przyrzeczenie w 1971 roku, a w 2006 roku przyjęli formalną nazwę Międzynarodowa Wspólnota Boskiego Zbawiciela. Wraz ze wzrostem liczby wyznawców o. Jordana, zostali oni wysłani jako misjonarze na cały świat. O. Jordan zmarł w Tafers w Szwajcarii 8 września 1918 roku i został pochowany w miejscowym kościele. W 1956 roku jego ciało przeniesiono do Rzymu i pochowano w specjalnej kaplicy w Domu Generalnym Towarzystwa. 19 marca 1999 roku papież Jan Paweł II odwiedził i modlił się w kościele o. Jordana. Grób Jordana.

Rodzina Salwatoriańska

Obecnie ponad 2000 księży, braci, sióstr oraz salwatorianek i salwatorianów świeckich pełni misję ks. Jordana w różnych formach duszpasterstwa na sześciu kontynentach. Są oni znani jako trzy gałęzie Rodziny Salwatoriańskiej: Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (księża i bracia); Zgromadzenie Boskiego Zbawiciela (siostry); oraz Międzynarodowa Wspólnota Boskiego Zbawiciela, czyli salwatorianie świeccy.

Wspólnota w Veronie